اختلال PMDD دیسفوریای پیش از قاعدگی

اختلال PMDD، شکل شدید‌‌تر PMS است که در زندگی روزمره فرد اختلال ایجاد می‌کند.

این اختلال دیسفوریای پیش از قاعدگی (PMDD) یک اختلال خلقی است که به طور قابل توجهی بر کیفیت زندگی زنان در سنین باروری تأثیر می‌گذارد. این اختلال، نوعی شدیدتر از سندرم پیش از قاعدگی (PMS) است که علائمی فراتر از نوسانات خلقی و تحریک‌پذیری را شامل می‌شود.

علائم اختلال PMDD:

علائم PMDD معمولاً در فاز لوتئال چرخه قاعدگی (حدود 14 روز قبل از قاعدگی) ظاهر می‌شود و با شروع قاعدگی به طور ناگهانی ناپدید می‌شود. برخی از علائم رایج PMDD عبارتند از:

• علائم خلقی اختلال PMDD:

  • افسردگی شدید
  • اضطراب و وحشت
  • تحریک‌پذیری و نوسانات خلقی
  • احساس ناامیدی و بی‌ارزشی
  • تمایل به انزوا
  • افکار خودکشی

• علائم جسمی اختلال PMDD:

  • خستگی و کمبود انرژی
  • درد و نفخ شکم
  • سردرد و میگرن
  • تغییرات اشتها و افزایش وزن
  • حساسیت به لمس
  • مشکلات خواب

تشخیص اختلال PMDD:

تشخیص PMDD می‌تواند چالش‌برانگیز باشد، زیرا علائم آن شبیه به سایر اختلالات خلقی مانند افسردگی و اضطراب است. برای تشخیص PMDD، باید معیارهای زیر را داشته باشید:

• علائم شما باید در بیشتر چرخه‌های قاعدگی در سال گذشته وجود داشته باشد.
• علائم شما باید به طور قابل توجهی در زندگی روزمره شما اختلال ایجاد کند.
• علائم شما باید با شروع قاعدگی به طور کامل ناپدید شود.
• سایر علل احتمالی علائم شما باید ausgeschlossen شوند.

درمان اختلال PMDD:

درمان PMDD معمولاً شامل ترکیبی از درمان‌های دارویی و غیردارویی است.

• درمان‌های دارویی:
  • مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIها)
  • ضد اضطراب‌ها
  • ضد بارداری‌های خوراکی
  • داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs)
• درمان‌های غیردارویی:
  • ورزش منظم
  • رژیم غذایی سالم
  • تکنیک‌های مدیریت استرس
  • مکمل‌های غذایی مانند ویتامین B6 و منیزیم

عوارض اختلال PMDD:

PMDD درمان نشده می‌تواند عوارض جدی مانند:

• اختلال در روابط
• مشکلات شغلی
• افسردگی و اضطراب شدید
• افکار و اقدامات خودکشی

تفاوت PMS و PMDD

هر دو PMS و PMDD علائمی را در ارتباط با چرخه قاعدگی ایجاد می‌کنند، اما تفاوت‌های کلیدی بین آن‌ها وجود دارد:

شدت علائم:

• PMS: علائم PMS خفیف‌تر هستند و به طور قابل توجهی زندگی روزمره فرد را تحت تاثیر قرار نمی‌دهند.
• PMDD: علائم PMDD شدیدتر هستند و به طور قابل توجهی در عملکرد اجتماعی، شغلی و روابط فرد تداخل ایجاد می‌کنند.

نوع علائم:

• PMS: علائم PMS اغلب شامل علائم جسمی مانند نفخ، سردرد و خستگی و برخی علائم عاطفی مانند تحریک‌پذیری و نوسانات خلقی خفیف است.
• PMDD: علاوه بر علائم جسمی مشابه PMS، PMDD با علائم عاطفی شدید مانند افسردگی قابل توجه، اضطراب شدید، نوسانات خلقی شدید، افکار خودکشی و تمایل به انزوا همراه است.

مدت زمان علائم:

• PMS: علائم PMS معمولاً در هفته‌ها یا روزهای منتهی به قاعدگی ظاهر شده و پس از شروع قاعدگی برطرف می‌شوند.
• PMDD: علائم PMDD به طور معمول در هفته یا دو هفته قبل از قاعدگی شروع شده و ممکن است تا چند روز پس از شروع قاعدگی ادامه یابد.

تأثیر بر زندگی روزمره:

• PMS: به طور کلی، علائم PMS تاثیر قابل توجهی بر زندگی روزمره فرد ندارند.
• PMDD: علائم شدید PMDD به طور قابل توجهی در زندگی روزمره فرد از جمله روابط، کار و فعالیت‌های اجتماعی اختلال ایجاد می‌کند.

شیوع:

• PMS: بسیار شایع است و تقریباً 90 درصد از زنان در مقطعی از زندگی خود علائم PMS را تجربه می‌کنند.
• PMDD: کمتر شایع است و حدود 3 تا 8 درصد از زنان را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

تشخیص:

• تشخیص هر دو PMDD و PMS نیازمند مراجعه به متخصص است، اما تشخیص PMDD به دلیل شدت علائم و تاثیر آن بر زندگی روزمره، پیچیدگی بیشتری دارد.

در صورت تجربه علائم شدید پیش از قاعدگی که بر زندگی روزمره شما تأثیر می‌گذارد، حتماً به پزشک متخصص زنان یا روانپزشک مراجعه کنید تا شرایط شما به طور دقیق بررسی و درمان مناسب در نظر گرفته شود.

سخن نهایی:

PMDD یک اختلال واقعی و قابل درمان است. اگر فکر می‌کنید به PMDD مبتلا هستید، به یک متخصص زنان یا روانپزشک مراجعه کنید. درک صحیح PMDD با استفاده از اطلاعات ارزشمند و علم روز، کلید موفقیت در زندگی برای زنانی است که با این اختلال دست و پنجه نرم می‌کنند.